الهی....
با خاطری خسته دل به تو بسته،
دست از غیر تو شسته
و در انتظار رحمتت نشسته،
بدهی کریمی و ندهی حکیمی،
بخوانی شاکرم و برانی صابرم،
الهی....
احوالم چنانست که میدانی
و اعمالم چنین است که میبینی،
نه پای گریز دارم و نه زبان ستیز،
الهی....
مشت خاکی را چه شاید
و از او چه برآید و با او چه باید !!؟
دستم بگیر
یا ارحم الراحمین

میــروم تا چلچـــراغ اشـک را برپـا کنــم
این وجود مرده را در بیت حق احیا کنـم
گر که مولایـم عنایت بر من عاصی کنـد
میــروم تا قبـر زهـــرا مـادرم پیــدا کنــم

حلالم کنیـد عازم سفـر مکـه ام

به نام اویی که جز او کسی شایسته ستایش نیست
چند روز بیشتر فرصت ندارم، و چقدر این دقیقه ها در این چند روز زود زود زود میگذرن.
با امید به عنایت خدا چند روز دیگه عازم سرزمین وحی میشم و هیچ بودنم رو احساس میکنم.
نمیدونم باید در این لحظات چه کاری کنم و به نوعی میشه گفت شکه شدم.

تا اونجایی که یادمه از دوران کودکی وقتی تلوزیون مسجدالحرام رو نشون میداد آروم و بی سروصدا اشکام جاری میشد، تا اینکه ماه رمضان میشد و این بی تابی بیشتر با دلم بازی میکرد.
این چند سالی که وقتی در ماه رمضان میخوندیم اللهم ارزقنی حج بیتک الحرام دیگه جای خودشو داشت.
بهر حال قسمت شده که امسال برم اونم در ماه رمضان تا اونجا این دعا رو عوض همه مسلمین و مخصوصا محبین اهل بیت در کنار کعبه زمزمه کنم.
فقط از هر کی این یادداشت رو میخونه میخوام برام دعا کنه، ما که حالی نداریم و در بدترین زمان از لحاظ روحی که به هیچ عنوان آمادگی شو ندارم عازم این سرزمین سراسر نور مشم.
دعا کنین به درگاه خدا تا با کرم خودش و بحق کریم اهل بیت خودشون حال ما رو رو براه کنن و آماده.
                                                      الهی آمین

جوان خیلی آرام و متین به مرد نزدیک شد و با لحنی مؤدبانه گفت :

ببخشید آقا!
من می تونم یه کم به خانوم شما نگاه کنم و لذت ببرم؟

مرد که اصلا توقع چنین حرفی را نداشت و حسابی جا خورده بود، مثل آتشفشان از جا در رفت و میان بازار و جمعیت، یقه جوان را گرفت و عصبانی، طوری که رگ گردنش بیرون زده بود، او را به دیوار کوفت و فریاد زد:

مردیکه عوضی، مگه خودت ناموس نداری
 ... می خوری و ... خجالت نمی کشی؟ ...

جوان امّا، خیلی آرام، بدون اینکه از رفتار و فحش های مرد عصبی شود و عکس العملی نشان دهد، همانطور موأدبانه و متین ادامه داد

خیلی عذر می خوام فکر نمی کردم این همه عصبی و غیرتی شین، دیدم همه بازار دارن بدون اجازه نگاه میکنن و لذت می برن، من گفتم حداقل از شما اجازه بگیرم که نامردی نکرده باشم ... حالا هم یقمو ول کنین، از خیرش گذشتم

مرد خشکش زد ... همانطور که یقه جوان را گرفته بود، آب دهانش را قورت داد و زیر چشمی زنش را برانداز کرد ...

((یــا لثـارات الحسیــــن))
شعاری است که همیشه در خون شیعه می جوشد:
(بیایید به طلب خون حسین!)
این شعار شور آور  از ظهر عاشورا
از درون خاک خونین کربلا برخاست
و همین شعار است که شورشیان دوران شورش بزرگ شورش مهدی (عج) نیز سرخواهند داد.
امام جعفر صادق (ع) میفرمایند:
...یاران مهدی مردانی هستند پولاد دل و همه وجودشان یقین به خدا مردانی سخت تر از صخره ها....
این مردان تنها از خدا میترسند وفریاد (لا اله الا الله) آنان بلند است.
و همواره در آرزوی شهادت و کشته شدن در راه خدایند. شعار آنان:((یا لثارات الحسین)) است.
بحار الانوار ج52 ص308